Exportkansen voor Nederlandse kunststofinnovaties
Freek van Eijk, Directeur Holland Circular Hotspot em Managing Director Acceleratio
Dit artikel is in gewijzigde vorm geplaatst in het vakblad Kunststof en Rubber 8+9, september 2019 en op Linkedin https://www.linkedin.com/pulse/plastic-een-wereld-te-winnen-en-kansen-verzilveren-freek-van-eijk/
Kunststof is “hot” en er zijn volop kansen in de Nederlandse markt. Toch is het niet onverstandig om de blik eens op het buitenland te werpen. Er is niet alleen een wereld te winnen, maar er zijn ook volop commerciële kansen (en “first movers” hebben kans op het grootste marktaandeel).
Kunststof heeft de wereld veranderd. Het is als materiaal extreem functioneel, veelzijdig en esthetisch en heeft bijgedragen aan het verbeteren van de levensstandaard en vergroten van hygiëne. Als verpakking zijn ze licht in gewicht, beschermen de inhoud en besparen zo CO2. Je kan niet om plastic heen. Polymeren zoals PE, PP en PET kom je in vele producten tegen en er bestaat geen sector waarin kunststof niet voorkomt. De productie wereldwijd is tussen 1960 en 2014 vertwintigvoudigd.
De ontwikkeling van afvalinfrastructuur heeft echter geen gelijke tred gehouden. Ook was plastic was niet ontworpen voor hergebruik en recycling, met als resultaat een dramatische toename van plastic afval. Het gebruik van kunststoffen is een wereldwijde milieu-uitdaging geworden. Ooit bracht kunststof een revolutie aan innovaties teweeg in de wereld, nu is het tijd voor een nieuwe revolutie om plastic afval op zijn plaats te houden. Nederland is hierbij bij uitstek een gidsland en een “living lab”. Er zijn volop kansen om onze aanpak en technologie internationaal te verzilveren.
Schokkende getallen
Wereldwijd zijn de getallen voor kunststof verpakkingen ronduit schokkend: 32% lekt weg in het ecosysteem, 40% wordt gestort en 14% verbrand[1]. De echte ‘closed loop recycling’ blijft beperkt tot 2%. Economisch gezien wordt 95% van de waarde van plastic verpakkingsmateriaal of $ 80-120 miljard USD per jaar verloren[2].
Vijf landen (China, Indonesië, Filipijnen, Thailand en Vietnam) zijn samen verantwoordelijk voor meer dan de helft van het lekken van plastic afval op land[3]Ook zijn er wereldwijd 10 rivieren die 90% van het rivierplastic naar de oceaan afvoeren[4]. Volgens het World Economic Forum komt er jaarlijks 8 miljoen ton plastic in de Oceaan[5]. 70% daarvan is niet-afbreekbaar plastic, een aantal dat naar verwachting tussen 2015 en 2025 zal verdrievoudigen[6
Single-use plastics(zakjes, sachets, rietjes, bestek om maar een paar items te noemen) kennen een enorme toepassing. Gekoppeld aan het ontbreken van een infrastructuur of ongeschiktheid voor recycling is het een grote zorg. Zo worden er volgens Lonely Whale in de VS, slechts 4% van de wereldbevolking, dagelijks 500 miljoen rietjes gebruikt[7].
Plastic heeft de huiskamer bereikt
De emotie die kunststof in de maatschappij oproept, wordt sterk overheerst door zorgen en een wereldwijd niet te negeren afvalprobleem. Het begint erop te lijken dat burgers in toenemende mate “guilt-free consumption” willen. Ze willen ervanuit kunnen gaan dat een producent maatregelen neemt en zorgt dat er in zijn waardeketen geen sprake is van kinderarbeid of risico’s voor milieu en gezondheid.“Single Use Plastic”is het nieuwe roken geworden. De uitspraak van de Ellen MacArthur Foundation dat er in 2050 meer plastic dan vis in de zee zit, heeft mensen aangegrepen. Ook in landen als Indonesië waar de afhankelijkheid van toerisme en visserij groot is, zijn plastics een steeds groter wordend issue.
Er is angst en onzekerheid bij mensen over microplastics en schadelijke bestanddelen van kunststoffen zoals weekmakers of stabilisatoren met toxische eigenschappen. Onlangs publiceerde de World Health Organization een onderzoek dat microplastics in drinkwater (nog) geen bedreiging zijn maar dat meer onderzoek nodig is[8]. De negatieve milieu-effecten overschaduwen de goede eigenschappen van kunststof. Dit bewustzijn maakt dat er draagvlak is voor maatregelen. Ook de chemische industrie maakt zich zorgen over haar imago.
Wereldwijd maatregelen in aantocht
Ook het politieke- en economische sentiment is de laatste jaren rap aan het veranderen. In 2015 tekenden 174 landen het klimaatakkoord van Parijs en stelden de Verenigde Naties de Sustainable Development Goals vast.
Veel landen, waaronder 15 op het Afrikaanse continent,[9]kondigden een verbod op het (gratis) verstrekken en gebruik van plastic tasjes af.
Tevens wordt in heel veel landen, zoals Indonesië en Ghana om er enkelen te noemen, door overheid en industrie gewerkt aan de opzet en implementatie of uitbreiding van producenten verantwoordelijkheid. Het implementeren van maatregelen verloopt zeker niet altijd soepel. Zo wil Bali in Indonesië een verbod op single-use plastics doorzetten ondanks verzet van de industrie. Een groeiend bewustzijn van het wereldwijde karakter van de kunststof uitdagingen en de noodzaak van internationale samenwerking blijkt uit internationale initiatieven voor zwerfvuil op zee, zoals het UN Global Partnership on Marine Litter16 en de actieplannen van de G7 en G20.
Ook individuele steden en instanties wereldwijd nemen acties om een bijdrage te leveren aan de verduurzaming van plastic. Zo doet San Francisco International Airportde verkoop van plastic waterflesjes in de ban. Met ingang van 20 augustus 2019 kunnen passagiers alleen nog hervulbare flessen van glas of metaal aanschaffen op de luchthaven[10].
In Europais er in 2018 een strategie opgesteld voor plastics in een circulaire economie[11]en is er een Single Use Plastic (SUP) Richtlijn[12]uitgevaardigd.
De Commissie wil onder andere recycling interessanter maken voor het bedrijfsleven, plastic afval terugdringen, vervuiling op zee een halt toeroepen, investeringen en innovatie stimuleren en aanzetten tot wereldwijde wijzigingen.Belangrijke thema’s hierin zijn design (ontwerp verbeteren en innovatie ondersteunen om kunststoffen en kunststofproducten gemakkelijker te recyclen), uitbreiding en verbetering van bronscheiding van plastic afval (om kwalitatieve input voor de recyclingindustrie te waarborgen), uitbreiding en modernisering van de sorteer- en recyclingcapaciteit in de EU en levensvatbare markten creëren voor gerecyclede en hernieuwbare kunststoffen.
Volgen de nieuwe plannen moeten alle kunststofverpakkingen op de EU-markt tegen 2030 kunnen worden gerecycled, wordt het gebruik van single-use plastics teruggedrongen wordt het opzettelijke gebruik van microplastics beperkt. Sommige wegwerpproducten en materialen worden verboden, voor andere worden reductiedoelen gesteld, terwijl voor andere producten weer een stelsel van uitgebreide producentenverantwoordelijkheid (EPR) wordt ingesteld.
Naast EPR kijkt men naar economische en innovatie prikkels om de meest duurzame ontwerpkeuzes te belonen en internalisering van kosten te bevorderen. Traceerbaarheid van chemicaliën, eco-design regelgeving en kwaliteitsstandaarden (o.a. voor voedseltoepassing) zijn aspecten waar verder aan gewerkt wordt. Afspraken over een vrijwillige bijdrage moeten realiseren dat tegen 2025 tenminste 10 miljoen ton gerecyclede kunststoffen op de markt komt. Verwacht wordt dat de nieuwe Europese Commissie de lijn doorzit en dat dit kansen gaat bieden voor innovatieve ondernemers.
China doet de deur dicht en dwingt landen tot investeren
Aangezien plastic waardeketens steeds meer grensoverschrijdend zijn, moeten problemen en kansen worden gezien in het licht van internationale ontwikkelingen, waaronder het besluit van China om de invoer van bepaalde soorten kunststofafval (drastisch) te beperken (Operation Green Fence, Operation National Sword 2017, Operation Blue Skies 2018).
Veel exporteurs in ontwikkelde landen (EU, Noord-Amerika, Australië) hadden tot 2017 plastic-afvalproblemen voor een groot deel uitbesteed aan landen als China. Alternatieve bestemmingen hiervoor waren de Filipijnen, Vietnam of Indonesië. Nu ook deze landen maatregelen nemen, worden deze exporteurs en de landen van verzending gedwongen om te innoveren en investeren om het eigen plastic probleem om op te lossen. Zo heeft Canada recent een zending afval teruggestuurd gekregen uit de Filipijnen met een totale rekening van $ 1,5 miljoen dollar[13]. Australië zal zich inzetten voor het verbieden van recyclebaar afval dat naar het buitenland wordt geëxporteerd[14]en meer landen zullen volgen.
Figuur: export Nederlands plastic afval voor recycling (bron CBS)
Nieuwe allianties en initiatieven
De Europese Commissie hoopt dat de publieke en private Circular Plastics Alliance[15]gaat bijdragen aan de doelstelling om in 2025 in de EU 10 miljoen ton gerecyclede kunststoffen te realiseren. Nederland en Frankrijk zijn gestart met het initiatief om te komen tot een Europees Plastic Pact. Gestreefd wordt om die begin 2020 door veel publieke en private stakeholders ondertekend te hebben, inclusief de nieuwe Europese Commissie. Verwacht wordt dat de Commissie meer gaat oppakken, mogelijk het ondersteunen van normen en standaarden rond recyclaat, het vergemakkelijken van internationaal transport van secundaire grondstoffen en het bevorderen van grootschalige investeringen in mechanische èn chemische recyclingcapaciteit in Europa.
Ook toonaangevende multinationals zoals Coca Cola Company, Mars, M&S, PepsiCo en Unilever stellen in toenemende mate duurzame doelen vast voor kunststof. “Een inzet op 100% procent herbruikbare, recyclebare of bio-based kunststof in 2025 of eerder[16]” werd bijvoorbeeld vastgelegd tijdens het World Economic Forum 2019.
The Alliance to End Plastic Waste[17]is een alliantie van grote chemische bedrijven en investeerders die belang hebben bij doorgaande investeringen in plastics maar wel degelijk een flinke commitment opnemen; de komende vijf jaar investeren ze $ 1,5 miljard euro.
Het Plastic Pact NL(PPNL) heeft als doel méér met minder plastic[18]. Meer dan 75 organisaties ondertekenden het PPNL. Het PPNL beoogt ondermeer door de netwerksamenwerking tussen plastic producerende bedrijven zoals de chemie, afval- en recyclingbedrijven en de plastic toepassende bedrijven, zoals voedingsmiddelenconcerns, supermarkten, cateraars en verpakkers, de recyclingcapaciteit verdubbeld te hebben in 2025. Het PPNL richt zich nadrukkelijk op het sluiten van de keten, door niet te stoppen bij de recycling, maar pas tevreden te zijn als het plastic recyclaat weer – zo hoogwaardig mogelijk – wordt toegepast in nieuwe producten en verpakkingen.
Kansen in binnenland maar zeker ook in het buitenland
Als we kijken naar de in 2017 door de Transitieagenda Kunststoffen behoedzaam geprojecteerde doelstellingen voor de binnenlandse markt tussen 2016 en 2030 dan zien we dat er wordt gerekend met een verdrievoudiging van de capaciteit van mechanisch recyclen. Chemische recycling zal, van vrijwel niets in 2016, in capaciteit de plek gaan innemen die mechanische recycling in 2016 had. De hoeveelheid bioplastics zal bijna vertwintigvoudigen.
Alle eerder geschetste ontwikkelingen zijn een geweldige boost voor innovatie en investeringen. Ton Emans, directeur van CeDo en voorzitter van Plastic Recyclers Europe gaf eind 2018 in het FD aan dat het orderboek van de grote machinebouwers voor de komende anderhalf jaar vol zit.
Nederland staat niet alleen in deze ontwikkeling. Volgens de Europese plastics strategie[19]zal in 2030 de kunststof sorteer- en recyclingcapaciteit in Europa verviervoudigd zijn ten opzichte van 2015.
China, ’s werelds e-commerce kampioen heeft een grondstof en afvalprobleem
De groei in de Chinese e-commerce markt heeft de afgelopen jaren gezorgd voor een enorme toename aan verpakkingen in China. Ter illustratie: In 2012 werden er 5,69 miljard pakketten verzonden in China, in 2017 was dit aantal gegroeid tot 40,1 miljard verpakkingen en de verwachting is dat dit aantal verder zal groeien tot 192,3 miljard verpakkingen in 2023[20]. Dat is een enorme grondstofuitdaging, een logistiek probleem en een afvalprobleem. Deze groei heeft de Chinese regering doen inzien dat de markt dient te verduurzamen en hierbij wordt ook gekeken naar expertise van buiten China. China kan de deur dicht doen voor buitenlands kunststofafval maar heeft als de fabriek- en daarmee ook de verpakker van de wereld tegelijkertijd keihard de grondstoffen voor plastic nodig. Deze zullen ze dan ook met name uit eigen markt moeten halen.
China’s dertiende vijfjaren plan uit 2016 moet zich vanaf 2020 gaan manifesteren en omvat de volgende doelen:
· 50% van al het afval moet tegen 2025 worden gerecycled;
· nieuwe producten moeten 20% gerecycleerde materialen bevatten tegen 2025;
· het gebruik van bio-afbreekbare verpakkingsmaterialen zal tegen 2020 50% bedragen;
· Tegen 2020 zal een gesocialiseerd recyclingsysteem voor e-commerce verpakkingen worden opgezet.
Deze doelen vertegenwoordigen een enorme marktkans in China. Er is behoefte aan technologie om kwalitatief hoogwaardig recyclaat te maken, uitwisseling over EPR, kwaliteitsstandaarden en certificering en betere data met betrekking tot verpakkingen[21].
Follow-up in Indonesië
Indonesië levert na China de grootste bijdrage aan de Plastic Soup
De Nederlandse overheid heeft een samenwerkingsovereenkomst gesloten om Indonesië te helpen om minder (eenmalig) plastic te gebruiken. Op 1 oktober zal een Partners for International Business[22]traject starten waarvoor bedrijven zich ook nog kunnen aanmelden bij RVO.
Harde groei voor recycler van harde kunststoffen
Ook voor harde kunststoffen zijn er kansen. Van Werven Kunststofrecycling[23], winnaar van de Circular Awards 2018, bewijst dat er, zonder dat er sprake is van een gesubsidieerde markt zoals bij EPR, zaken gedaan kunnen worden over de grens. Naast de Nederlandse site heeft Van Werven de laatste jaren vestigingen geopend in België, Ierland, de UK, Zweden en recent in Polen.
Design, herbruikbaarheid en recycling
In de New Plastics Economy[24]worden drie strategieën genoemd om bijvoorbeeld de verpakkingsmarkt te transformeren: design, inzet op herbruikbaarheid en verbeterde recycling.In de Nederlandse (Circulaire Economie) Transitie Agenda Kunststof wordt zwaar ingezet op preventie, ontwerp, ketenefficiency, kwaliteit, hernieuwbare toepassing (bijvoorbeeld door inzet van biobased plastics) en internationale samenwerking.
Het begint allemaal met design
Nederland is een sterk designland en het momentum voor plastics is ontegenzeggelijk. Bij design is het zaak de hele keten in ogenschouw te nemen. In het geval van verpakkingen kan ingezet worden op andere materialen zoals biobased verpakkingen of verpakkingen bestaande uit gerecycled materiaal. Lastig te recyclen laminaten kunnen voorkomen worden door in te zetten op ‘design4recycling’.
De trend is onherroepelijk gericht op het uitfaseren van single-use plastics en herbruikbaarheid is een belangrijke ontwikkelingsrichting.
Procter & Gamble genereerde dan ook veel belangstelling toen het in 2017 de Fairy Ocean Plastic bottle aankondigde, gemaakt van 100% gerecycled plastic en oceaanplastic[25].
Loop is een nieuw winkelsysteem en model voor hergebruik van verpakkingen, dat is ontstaan uit de samenwerking tussen TerraCycle en grote merken zoals Unilever, Mars, Coca Cola, Danone en Jacob Douwe Egberts[26]. In de lente van 2019 is het nieuwe online platform gelanceerd in New York, New Jersey en Pennsylvania. In de toekomst wordt het in meerdere steden beschikbaar.
Het Center for Research in Sustainable Packaging (CRISP) is een samenwerking van het Kennisinstituut Duurzaam Verpakken (KIDV) met Universiteit Utrecht, Universiteit Twente en Wageningen UR en kijkt nadrukkelijk naar de toekomst van herbruikbare verpakkingen.
Circoheeft als slogan “creating business through circular design” en geeft design workshops in een groot deel van de wereld[27].
Afvalinzamelstructuren vragen om publieke en private inzet
Kunnen we het probleem van de Plastic Soup oplossen? We hebben innovaties zoals die van de Ocean Clean-up[28]en The Great Bubble Barrier[29]nodig. Boyan Slat wil in vijf jaar 40.000 ton plastic opvissen[30], maar ook met zijn nieuwe plasticvanger lijken we dat (nog) niet te gaan redden. Locatie kan echter een verschil maken; één installatie voor een Indonesische rivier heeft een mogelijk potentieel van een miljoen ton.
Natuurlijk moeten we ook dichter bij de bron zitten en voorkomen dat het afval in rivier en oceaan komt. In veel ontwikkelende landen waar de afvalregelgeving nog in de kinderschoenen staat, is er een informele sector die plastics van waarde inzamelt. De overige plastics blijven liggen. Zeker voor verpakkingen is er vaak sprake van een ketendeficit: Inzameling en verwerking kost meer dan de waarde van de producten uit afval.
Bronscheiding is een bewezen goede garantie op kwalitatief goede stromen. Inzamel-innovaties waar belangstelling voor is bij overheden zijn flexibele recycling of milieustraat-oplossing-systemen zoals Modulo[31], en waarom zouden we deze niet kunnen combineren met een reparatie of upcycle center? Een meer professionele structuur zal in samenwerking met publieke- en private partijen moeten worden opgezet. Naast de reguliere afvalwet en regelgeving gaat het hierbij ook om opzet, implementatie of uitbreiding van uitgebreide producenten verantwoordelijkheid (EPR) gebaseerd op het principe van “de vervuiler betaalt”. EPR creëert een nieuwe markt. Nederland heeft als een van de voorlopers op het vlak van verpakkingen goed- en kwaadschiks geleerd wat wel en niet werkt. Er is veel belangstelling voor onze ervaring.
Focus op kwaliteit
Met eenvoudige middelen is er in het buitenland al veel efficiency te bereiken. De buitenlandse markt is nu bijvoorbeeld klaar voor de scheidingsinstallaties van Bollegraaf[32].
SweepSmart[33]speelt met gedecentraliseerde sorteercentra en aangepaste technologie in op de behoefte van sterk ontwikkelende landen zonder goede infrastructuur zoals India. Sorteerders werken niet meer tussen het afval, maar aan een lopende band en scheiden in 30 verschillende categorieën. Ook introduceerde SweepSmart veiligheid en hygiëne en een administratief proces zodat ook gestuurd kan worden.
Voor sorteren en recycling is het de uitdaging om kwaliteiten te maken waar de industrie wat mee kan. Continuïteit, consistentie en kwaliteit zijn naast prijs belangrijk.
UminCorp introduceerde een nieuwe technologie met exportpotentieel gebaseerd op Magnetic Density Separation[34].
Bij Veolia Polymers[35]in Vroomshoop maken ze al kwaliteiten waar de industrie om vraagt en die 1 op 1 virgin plastic vervangen. Dertig kton Polypropyleen (PP) uit Post Consumer verpakkingsafval, het equivalent van de totale hoeveelheid ingezameld PP uit verpakkingsafval in Nederland, wordt omgezet in nieuwe grondststof.
Het veiligstellen van aanvoer van duurzamere grondstoffen lijkt in toenemende mate een strategische keuze en afval als grondstof kan een kostenvoordeel opleveren. Samenwerken met de juiste ketenpartner is ook in het buitenland erg belangrijk. Harde afspraken over aanlevering en/of afname zijn vaak essentieel voor het sluiten van een deal.
Ioniqa[36]werkt in Nederland samen met PET-producent Indorama, Unilever en Coca Cola en chemiebedrijf Nouryon zit in een consortium zit met het Canadese Enerkem, Air Liquide, Port of Rotterdam en Shell[37]. In de mechanische recycling zien we LyondellBasell een belang nemen in QCP en heeft IKEA Group een belang verworven in de Nederlandse Morssinkhof Rymoplast Group.
Ook op het vlak van onderzoek staat Nederland niet stil.
Publieke en private partijen realiseren zich hoe belangrijk het is om te sturen op kwaliteit van het plastic recyclaat. Daarom wordt door de rijks- en provinciale overheid, maar ook door het verpakkende bedrijfsleven fors geïnvesteerd in het in 2019 gelanceerde NTCP in Heerenveen. Onze circulaire Staatssecretaris Stientje van Veldhoven tekende met het Afvalfonds en de Provincie Friesland begin 2019 voor een Nationaal Testcentrum Circulaire Plastics(NTCP). In het centrum zal onderzoek gedaan worden om het sorteren en recyclen van plastic verpakkingen te verbeteren[38].
Een wildcard voor de exportmogelijkheden van chemisch recyclen?
Het maken van hoge kwaliteit recyclaat waar de industrie wat mee kan is ook het doel van chemisch recyclen. Chemisch recyclen is het door middel van een chemisch proces terugbrengen van kunststof naar de oorspronkelijke bouwstenen van het materiaal (polymeren, monomeren of atomen). Vaak worden vier verschillende technieken onderscheiden: solvolyse (oplossen o.a. PolystyreneLoop[39]), depolymerisatie (o.a. Ioniqa[40]), pyrolyse (kraken o.a. Black Bear[41]) en vergassen (o.a. Nouryon-Enerkem[42])[43].
Chemisch recyclen is een nieuw gegeven op het kruispunt van de afvalmarkt en de grondstoffenmarkt. Chemisch kan, in theorie nog beter dan mechanisch recyclen, kwaliteiten maken waar de industrie om vraagt en die passen in een circulaire economie. Met name pyrolyse en vergassen worden als wondermiddelen gezien die mogelijk grote stromen vervuilde kunststof in het buitenland zouden kunnen verwerken. Geselecteerde inputmaterialen uit de afvalmarkt op winstgevende wijze omzetten naar producten waar de markt om vraagt binnen zowel een afval- en grondstoffen beleidskader is de centrale uitdaging. Hierin lijkt Nederland het ideale “Living Lab” te zijn om te bewijzen dat het werkt. Vervolgens ligt de wereld open om op te schalen. Chemisch recyclen is niet zonder redenen een van de doorbraakprojecten van het Versnellingshuis Nederland Circulair![44]
Bioplastics are beautiful?
Een ander terrein waar veel groei in zit is op de markt van bioplastics. Hier is er nog veel sprake van verwarring van begrippen en toepassing: biobased versus fossiel en wel of niet biologisch afbreekbaar.
Figuur: Wrap (2018): Understanding plastic packaging and the language we use to describe it
Naast het sluiten van de kringloop, wil de Nederlandse regering het gebruik van primaire plastics uit fossiele olie en gas in de toekomst zoveel mogelijk vervangen door duurzaam geproduceerde biobased plastics. De verwachting is dat bioplastics een grote vlucht krijgen, maar of binnen die nieuwe categorie plastics ook bioafbreekbare plastics een grote rol gaan krijgen, is bij ons nog een vraag. In Nederland hebben de afvalmanagers grote moeite ondervonden met de verwerking van bioafbreekbare plastics. Het laatste woord is nog niet gezegd over de LCA (Life Cycle Assesment), de recycling en de verwerkingsmogelijkheden van diverse bio-afbreekbare plastics. Gewaakt moet worden dat de consument ten onrechte de indruk krijgt dat bioafbreekbare plastics wel weggegooid kunnen worden. Daarvoor moeten we eerst meer weten waaruit ze precies zijn samengesteld en of ze apart ingezameld, gesorteerd en gerecycled kunnen worden. Toch lijkt internationaal de trend naar bioplastics in brede zin onomkeerbaar.
“If you want to go fast go alone, if you want to go far go together” (Afrikaans spreekwoord)
Al onze innovaties rondom inzameling, sortering en recycling worden nauwgezet in de gaten gehouden door het buitenland. Een keten sluiten doen je niet alleen. Als we als Nederland de kansen willen grijpen zullen we niet enkel alleen, maar juiste vaker samen moeten optrekken. Daar ligt juist ook de kracht van Nederland: co-creating & pioneering solutions to global challenges. We werken al sinds de middeleeuwen samen om onze voeten droog te houden. Met die mentaliteit en door “learning by doing”laten we zien dat nieuwe oplossingen voor de kunststofketen werken. Veel van die oplossingen kunnen we samen met buitenlandse partners opschalen.
De niet te onderschatten rol van de overheid
Voor de transitie naar een circulaire economie is de rol van de overheid richtinggevend, verbindend, kaderstellend en faciliterend.
Soms kan onze overheid haar counterpart stimuleren om de ambitie te bepalen, randvoorwaarden te stellen en experimenteren toe te staan. Onze overheid zorgt in internationale gremia, in de dynamiek die daar mee is verbonden, ervoor dat er meer urgentie, naleefbaarheid maar ook uniformiteit komt.
Ook kan de overheid lessen delen op het vlak van afvalmanagement, uitgebreide producentenverantwoordelijkheid, Green Deals en duurzaam inkopen. De overheid faciliteert ook de samenwerking in de keten.
Op het vlak van internationalisatie van circulaire economie (CE) werken de Ministeries van Infrastructuur en Waterstaat, Buitenlandse zaken, RVO en Holland Circular Hotspot nauw samen om ondernemers te helpen circulaire kansen (voor o.a. kunststof) te realiseren in het buitenland. Er zijn dan ook talrijke instrumenten om ondernemers daarbij te helpen[45].
Kennisuitwisseling versnellen in twee richtingen
Kennisinstituten ontwikkelen nieuwe inzichten, maken valorisatie van hun kennis mogelijk en creëren bewustzijn en een link met andere thema’s zoals de Sustainable Development Goals of klimaat.
De eerdergenoemde voorbeelden van chemisch recyclen en bioplastics maken duidelijk dat naast de publieke- en private ervaring van Nederland, we ook de inzichten van de kennisinstellingen nodig hebben om de internationale markt te kunnen veroveren.
Ondernemers schalen op
De belangrijkste actoren bij opschaling zijn zondermeer de ondernemers: zij tonen lef, nemen risico’s en versnellen. Betrokkenheid van inwoners, consumenten en de leiders van morgen is cruciaal. Zij zijn het die zich nu zorgen maken over het wereldwijde kunststofprobleem.
Holland Circular Hotspot als spin in het web
De Stichting Holland Circular Hotspot[46](HCH) is een not for profit ketenpartner voor overheden en bedrijven en draagt bij aan het creëren en versterken van CE-export- en investeringskansen voor het Nederlandse bedrijfsleven en het realiseren van internationale uitwisseling van CE-kennis en innovatie. Om de eerder genoemde innovaties naar de markt te brengen begeleiden we onder andere uitgaande en inkomende CE-missies.
Wij kunnen u het platform en de contacten en toegang tot regelingen bieden om uw exportkansen te vergroten. Een van de ideeën die wij hebben is om de Nederlandse publieke en private kennis en kunde op het vlak van kunststof te bundelen en gestructureerd aan te kunnen aanbieden via het ambassadenetwerk en het HCH CE Hotspot netwerk. CE is ten slotte ook een systeem en keteninnovatie: Er is een wereld te winnen en er zijn kansen te verzilveren.
Interesse, meer weten? Aarzel niet om contact met ons op te nemen! info@hollandcircularhotspot.nl
[1] http://www3.weforum.org/docs/WEF_The_New_Plastics_Economy.pdf
[2] http://www3.weforum.org/docs/WEF_The_New_Plastics_Economy.pdf
[3] Source:Alliance to End Plastic Waste. Origin by country of unmanaged plastic waste (2010). Science: University of Georgia, University of California, Sea Education Association)
[4] Credit: Amanda Montañez; Source: “Export of Plastic Debris by Rivers into the Sea,” by Christian Schmidt et al., in Environmental Science & Technology, Vol. 51, No. 21; November 7, 2017
[5] http://www3.weforum.org/docs/WEF_The_New_Plastics_Economy.pdf
[6] https://www.gov.uk/government/publications/future-of-the-sea–2
[7] http://www.ecocycle.org/bestrawfree/faqs
[8] https://www.who.int/water_sanitation_health/publications/microplastics-in-drinking-water/en/
[9] https://study.com/blog/which-countries-have-banned-plastic-bags.html
[10] https://www.luchtvaartnieuws.nl/nieuws/categorie/3/airports/luchthaven-san-francisco-verbiedt-verkoop-plastic-flesjes
[11] https://ec.europa.eu/environment/circular-economy/pdf/plastics-strategy-brochure.pdf
[12] https://ec.europa.eu/environment/circular-economy/pdf/single-use_plastics_proposal.pdf
[13] https://nationalpost.com/news/canada/garbage-hauling-ship-arrives-in-canada-after-journey-from-philippines
[14] https://www.abc.net.au/news/2019-08-09/coag-meeting-prime-minister-premiers-plastic-waste-export-ban/11399402?pfmredir=sm
[15] https://europa.eu/rapid/press-release_IP-18-6728_en.htm
[16] https://www.newplasticseconomy.org/news/11-companies-commit-to-100-reusable-recyclable-or-compostable-packaging-by-2025
[17] https://endplasticwaste.org
[18] https://www.circulairondernemen.nl/cirkel/meer-met-minder-plastic/bibliotheek/plastic-pact-nl-mr-met-minder-plastic
[19] https://www.europeanfiles.eu/wp-content/uploads/2018/03/Plastic-Strategy-in-Europe-The-transition-to-a-circular-economy-March-April-2018-Issue-51.pdf
[20] Sector studie e-commerce verpakkingen in China: https://hollandcircularhotspot.nl/wp-content/uploads/2017/11/Emiel-Mulder-Michael-Pronk-HCH-11-april-1.pdf
gebaseerd op “Plastic Packaging waste recycling in China’s e-commerce industry: A market outline and opportunities for Dutch companies” door 1421 Consulting Group
[21] Sector studie e-commerce verpakkingen in China: https://hollandcircularhotspot.nl/wp-content/uploads/2017/11/Emiel-Mulder-Michael-Pronk-HCH-11-april-1.pdf
[22] https://www.rvo.nl/subsidies-regelingen/partners-international-business-pib
[23] https://www.recyclingplastics.nl
[24] http://www3.weforum.org/docs/WEF_The_New_Plastics_Economy.pdf
[25] https://www.pgnewsroom.co.uk/press-release/uk-news-releases/procter-gamble-launches-new-fairy-ocean-plastic-bottle-made-100-recyc
[26] https://www.kidv.nl/8654/loop.html?ch=DEF
[28] https://theoceancleanup.com
[29] https://thegreatbubblebarrier.com/en/
[30] https://fd.nl/ondernemen/1313195/nieuwe-plasticvanger-van-boyan-slat-is-stukken-kleiner-en-vangt-nog-niet-genoeg-plastic?utm_medium=social&utm_source=twitter&campaign=SHR_ARTT_20190822&utm_content=ondernemen
[31] https://www.modulo-beton.eu/
[32] https://www.bollegraaf.com/bollegraaf-group/history
[33] https://www.sweepsmart.org
[36] http://www.ioniqa.com/company/
[37] https://enerkem.com/news-release/w2c-rotterdam-project-welcomes-shell-as-partner/
[38] https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2019/01/18/van-veldhoven-“meer-mogelijkheden-voor-tweede-leven-plastic”
[39] https://polystyreneloop.org
[40] http://www.ioniqa.com/company/
[41] https://blackbearcarbon.com
[42] https://www.portofrotterdam.com/nl/files/enerkem-waste-to-chemicals
[43] Verdiepingsbijeenkomst chemisch recyclen verpakkingen, KIDV, Karen van de Stadt (2017)
[44] https://www.circulairondernemen.nl/library/doorbraakprojecten
[45] Business Development coaches, Innovatie Attachées, Dutch Visitors Programme, Partners in International Business, Private Sector Development Apps, SBIR, Horizon 2020, LIFE, Interreg, economische, innovatie of circulaire missies, Enterprise Europe Network, NFIA